Nog één keer met jou.

Nog één keer, alsjeblieft?

Nog één keer jouw geur.

Nog één keer jouw armen om me heen.

Nog één keer jouw warmte voelen.

Nog één keer jouw hand in die van mij.

Nog één keer die mooie bruine ogen.

Nog één keer: “Mama ik hou van jou.”

Ik zou er alles voor over hebben,

voor nog die ene keer met jou.

Ik mis je zo.

Waarom mag ik niet even bij je op bezoek?

Waarom wordt mijn geduld zo op de proef gesteld?

Dit wordt mijn levenslange gevecht.

Ik ben bang je nog verder te verliezen.

Blijf alsjeblieft dicht bij me.

Ik wil je niet nog verder kwijtraken. 

Ik kan niet zonder jou.

Nog één keer met jou.

Nog één keer, alsjeblieft?