In gedachten sta je voor me, 

levendig en echt.

Ik voel de tranen branden

terwijl ik er tegen vecht.

Vandaag wil ik niet huilen,

net doen of ik jou niet mis.

Alles gewoon negeren,

doen alsof het er niet is.

Maar de pijn is zoveel sterker,

ik kan er echt niet bij.

Verslagen begin ik te huilen

want jij hoorde toch bij mij?

De waarheid stormt weer binnen,

negeren heeft geen zin.

Ik kan het niet bevatten,

ben weer terug bij het begin.