Een grote wens is uitgekomen. Mijn eigen geschreven boek is precies op 1 december, zes jaar na jouw overlijden op de markt gebracht. Dat het overal te koop of te bestellen is kan ik haast niet bevatten. Het boek dat zoveel tranen heeft gekost omdat ik opnieuw door de pijn moest. Toen de laatste regels geschreven waren en er niets meer gewijzigd kon worden moest ik het loslaten. Dat viel niet mee. Nu ik mijn boek in handen heb kan ik nog steeds niet geloven dat mijn naam erop staat. Ik ben van schrijfster naar auteur gegaan die een titel op haar naam heeft staan. Ik voel me enorm trots ondanks de beladen inhoud van mijn boek. De uitgever heb ik vanaf dag één laten weten dat het bij dit boek zal blijven en dat ik geen boekpresentatie ga houden of interviews zal geven op radio en televisie. Ook wil ik geen feest en handtekeningen zetten omdat ik dit niet gepast vind gezien de inhoud van mijn boek. Toch begint steeds vaker de gedachte te spelen dat ik minstens een presentatie moet houden om enigszins bekendheid te geven aan mijn boek. Voorzichtig begin ik te brainstormen over hoe ik dit vorm zou kunnen geven ondanks dat ik er eigenlijk tegenop zie om in de spotlight te staan. Maar het gaat niet om mij, het gaat om jou en daarom besluit ik tóch om je nog één keer het stralende middelpunt te laten zijn omdat je dit verdient. Jij hield wel van aandacht en je had geen moeite om in de schijnwerpers te staan. Jij ging immers hoe ziek je ook was het podium op om aan honderden studenten te vertellen over je ziekte. Ik zet me daarom over mijn schroom heen en laat de uitgever weten dat ik tóch een presentatie ga houden. Hij is blij verrast. Opnieuw maak ik een draaiboek net als bij je begrafenis terwijl ik op zoek ga naar de juiste aankleding voor de zaal. Het wordt spannend vanwege het Coronavirus waardoor grote bijeenkomsten misschien niet meer mogelijk zijn. Maar uiteindelijk hoef ik de boel niet af te blazen en komen er die middag tachtig mensen naar de school waar ik mijn presentatie houd.

Alle tafels zijn aangekleed met paarse kleedjes en met lichtjes die verwijzen naar de titel van het boek. Ik draag mijn paarse jurk die ik speciaal voor je begrafenis heb gekocht. Ik had gedacht dat deze jurk voor altijd in de kast zou verdwijnen, niet wetende dat ik deze nadien nog twee keer zou dragen: tijdens de herdenkingsdienst in Colombia en nu met mijn boekpresentatie. We beginnen de bijeenkomst met het lied ‘Photograph’ van Ed Sheeran. De tekst van dit nummer sprak jou heel erg aan en heeft jouw lieve vriendin nog speciaal voor jou gezongen. Na het lied heet ik iedereen welkom en ik vertel dat je enkele jaren geleden zelf ook op dit podium hebt gestaan. Je wilde toen geld ophalen voor jouw kleine bff vriendinnetje Aliza die een behandeling nodig had in het buitenland. En nu sta ik hier en ik vertel dat de titel van het boek verwijst naar hoe jij andere mensen wilde bemoedigen met de wijze hoe je in het leven stond. Met jouw toestemming is dit boek nu uitgebracht om anderen te kunnen inspireren met jouw verhaal over hoop, moed en volharding. Daarnaast is het mijn eerbetoon aan jou en aan al die andere kinderen en gezinnen die strijden of gestreden hebben en elkaar eveneens moesten loslaten. In de zaal zitten ouders die hetzelfde lot dragen. Het zal hen ongetwijfeld moeite hebben gekost om vanmiddag deze kant op te komen. Ook zijn er verpleegkundigen uit het AMC aanwezig die voor jou gezorgd hebben. Ik vind het heel speciaal dat ze er bij zijn. 

Deze middag lees ik enkele boekfragmenten voor en het gedicht 'De liefde overwint'. Dit wordt afgewisseld met muziek van Marco Borsato ‘Als rennen geen zin meer heeft’ en ‘Door de wind’ van Miss Montreal. Nadat ik mijn boek officieel overhandigd krijg van de uitgever, loop ik de zaal in waar ik mijn eerste boeken weggeef aan je zus, je vriend en je drie hartsvriendinnen. Stuk voor stuk hebben zij heel veel voor jou betekent. Ik laat hen weten dat ze voor altijd in ons hart zullen zijn vanwege datgene dat zij gedaan hebben in de meest moeilijke en verdrietige tijd van jouw leven. Wanneer het officiële gedeelte achter de rug is, schenken we een feestelijk drankje in en denken we aan jou ons mooie kind, onze moedige en dappere dochter en zus. Ik spreek uit dat we trots op je zijn en van je blijven houden voor nu en altijd!

Na afloop ben ik blij verrast met alle bloemen en cadeautjes die ik mag ontvangen waarna de eerste boeken worden verkocht.  Vanaf dit moment zal jouw licht zich gaan verspreiden en kijk ik vol verwachting uit naar de eerste reacties op mijn boek.

December 2021